De heer Sloet gooit nog wat houtblokken in zijn kachel. We staan in de kelder van zijn omvangrijke landhuis, dat hij verwarmt met eiken, Amerikaanse vogelkers en andere bomen. Per dag verdwijnt er een flinke kruiwagen in de kachel, twee of drie tijdens de winterse kou van de afgelopen weken. ‘Deze stronken komen van mijn landgoed,’ zegt Sloet (70), nazaat van een oud adellijk geslacht. ‘Allemaal bijgroei, het bos blijft intact. Dit hout komen uit de jaarlijkse dunningskap, die je uitvoert om het bos gezond te houden. Ik stook dus eigenlijk afval.’

De kachel – een gevaarte zo groot als twee flinke koelkasten – is hypermodern: elektronische displays geven informatie over de temperatuur en de hoeveelheid roetdeeltjes die door de schoorsteen gaat. ‘Alles werkt volautomatisch. Ik gooi er hooguit drie keer per dag hout in en vervolgens blijft het hele huis warm.’ De Fröling 3000 Turbo is aangesloten op twee vaten met vierduizend liter water die als een soort warmteaccu dienen. Van...