Gek hoe bankemployés, topbankiers en álle politici opeens doordrongen zijn van het belang van overheidsinterventie in het bankwezen.

Vorige week weer eens langs geweest bij de preferred banker die namens ABN Amro de – bescheiden – beleggingsportefeuille van mijn vrouw en mij beheert. Wat was er veel gebeurd in de tijd dat we elkaar niet hadden gesproken! Dit voorjaar was mijn persoonlijk adviseur er nog van uitgegaan dat hij binnenkort voor Fortis zou werken.

Als hij de saneringsoperatie die hem en de andere mannen in krijtstreep bedreigde, überhaupt overleefde. Loyaal had hij mijn vrouw en mij geattendeerd op de nieuwste snufjes op beleggingsgebied. Sinds de voorgenomen fusie droegen ze namen als het Fortis L Fund Equity Europe en het Fortis L Fund Equity Growth USA. Voor een man die gepokt en gemazeld was bij ABN Amro viel het vast niet mee zulke fondsen aan te raden. Maar de preferred banker liet van zijn emoties niets merken.

Nu wel. Opluchting heerste over het feit...