Een symbool van onderdrukking verwijderen en de verheerlijking van fout gedachtegoed tegengaan, dáár ging het in de eerste instantie in Charlottesville om. De protesten hiertegen waren een marginale tegenbeweging. En laten we die alsjeblieft niet groter maken dan ze is.

In 1990 werden vier leden van de Centrum Democraten geïnstalleerd in de Amsterdamse gemeenteraad. Wij scholieren trokken naar het Waterlooplein om tegen het binnenhalen van deze extreem-rechtse sujetten te demonstreren. Er hing een rellerig sfeertje. Er vlogen dingen tegen de ruiten van de Stopera, scholieren geloof ik. Er werd geschreeuwd, gescandeerd. Verder gebeurde er weinig, maar het agressieve sfeertje beviel me allerminst. Je bent vóór het doel, maar tegen je medestanders – dat is toch vaak wat er gebeurt bij demonstraties.

De laatste jaren, met Geert Wilders als ijkpunt, wordt er nogal eens vergoelijkend op die Centrum-engerds van weleer teruggekeken. Onschuldige gekkies, of misschien zelfs wel...