Elly de Waard woont al veertig jaar op een landgoed in de duinen, toevluchtsoord voor schrijvers. ‘Joseph Brodsky zei: je denkt echt beter onder een hoog plafond.’

‘Als de boswachter je tegenhoudt, zeg dan maar dat je op weg bent naar het Vogelwater.’ Op bezoek bij Elly de Waard (72) mag je met de auto diep de duinen in rijden, langs grazende oerrunderen en verbaasde wandelaars. Ruim veertig jaar woont ze hier, ver van de bewoonde wereld, eerst met haar grote liefde, de dichter Chris van Geel, later alleen of in vluchtig gezelschap. En tegenwoordig met haar echtgenote en een zwart-witte foxterriër.

Hard praten is nodig, de dichteres is voormalig poprecensent van Vrij Nederland en hoort niet zo goed meer. ‘Ik ben verpletterd door al die popconcerten, lang geleden, altijd op de eerste rij vlak voor de speakerzuilen. Mijn twee gehoorapparaten helpen bijna niet meer.’ Het huis, waarover ze een boek schreef, werd gebouwd als jachtslot van een effectenhandelaar en is...