Ik kreeg gisteren het bericht dat mijn oom gestorven is, de broer van mijn vader, die dus dezelfde achternaam draagt als ik. Hij scheelde precies een jaar met mijn vader, maar was daardoor altijd de oudere broer, dat kon niet meer ingelopen worden.

Ze hadden, zo leek het wel, een strikte rolverdeling afgesproken. Oom was de stoere, de harde, de politieman. Vader de zachtmoedige, de onderwijzer. Ze deelden daarnaast nog vele zussen en broers maar zij, de bijna tweelingbroers, waren toch de spil van de familie. Niet de vrouwen maar de mannen zorgden er voor het sociale verkeer.

Tegenwoordig heb je vrienden, maar zij hadden familie, en daar trokken ze hun leven lang mee op. Ik heb als kind vaak bij oom Th. gelogeerd, we gingen samen op vakantie, de vrouwen van de beide broers moesten het maar goed met elkaar zien te vinden, en gelukkig deden ze dat ook, en kon de broederband worden voortgezet.

Dat is allemaal alweer ruimschoots voorbij, vader is allang dood, andere familieleden...