Roman

Oscar van den Boogaard gold in de jaren negentig als een veelbelovend fictieschrijver, met de heerlijkheid van Julia (1995) als meest gewaardeerde roman. Sindsdien schrijft hij noest door, maar in het afgelopen decennium wist hij binnen zijn oeuvre geen echte uitschieters meer te produceren. Meer dan een minnaar, zijn negende roman, brengt daar geen verandering in.

Toch is Van den Boogaard onmiskenbaar een vaardige schrijver. Zijn stijl is nergens opzienbarend, maar wel doeltreffend. Hij bezit de gave om in enkele rake typeringen zijn personages neer te zetten. Zoals Elsie Bouvy, zwanger van haar eerste kind dat met een keizersnee gehaald moet worden: ‘Het paste wel bij haar. Een afspraak maken om de baby te gaan halen. Ze kon het gewoon in haar agenda schrijven. 29 maart, 14.00 uur: baby wordt geboren. […] Ze wilde geen vloedstromen, omdat die oncontroleerbaar zijn. Liever een helder concept. Zoals een schilderij van Lucio Fontana. Een snee in het canvas. Trefzeker, koel...