Column

Alle Nederlanders moeten de grote kunstenaar Henk Visch (1950) een warm hart toedragen. Het is een burgerplicht! Wars van elke trend maakt hij werken die er gewoon stáán. Ooit maakte hij een Hollands landschap met staafjes ijzer en kleine kettingen. Uit dat licht golvend werk priemt een kerktoren en wat verderop een windmolen. Heel erg Hollands, maar ook universeel. Die kerk lijkt op een grote spijker die in de wereld is geklopt.

Visch is vooral bekend om zijn beelden zonder armen. Zijn werk eindigt waar een groots werk moet eindigen. Bij een eerste confrontatie merk je niet dat er armen aan het lichaam ontbreken. Alles is zo intimiderend dat je denkt een volledige gestalte voor je te hebben. De figuur zit volledig in zichzelf gedrongen en is totaal van de buitenwereld afgesloten. Toch kunnen we ons er als kijker in projecteren. Je beleeft een moment van ingetogenheid en stilte. Je hebt de indruk dat het ademt, en zelfs beweegt.

Opmerkelijk is zijn taalgebruik. Zijn...