Stedelijk Museum Amsterdam. Guido van der Werve. Tot en met 28 april

Waar komen we vandaan, waar gaan we naartoe, hoe kunnen we mentale barrières doorbreken? Het zijn vragen die dominee Gremdaat zou kunnen opwerpen. In de jongste film van Guido van der Werve (1977), te zien in het Stedelijk Museum Amsterdam, worden ze op een even overtuigende als melancholische manier aan de orde gesteld. De film van bijna een uur pendelt heen en weer tussen Frédéric Chopin, Alexander de Grote en Guido van der Werve zelf. Onder begeleiding van een door de kunstenaar zelf gecomponeerd requiem zwemt Van der Werve in brede rivieren, fietst over kronkelende weggetjes en loopt hard door de straten van schaars verlichte dorpen. Hij brengt het hart van Chopin, dat na diens dood in de kerk van het heilige kruis in Warschau is bijgezet, terug naar diens lichaam in het praalgraf op Père Lachaise in Parijs, waar de Poolse componist stierf. Van der Werve levert een fysieke uitputtingsslag om te voldoen aan...