Kunst

Het GEM in Den Haag is bezig aan een reeks ijzersterke tentoonstellingen van figuratieve hedendaagse schilders. Afgelopen jaren waren er solo’s van Daniel Richter en Tjebbe Beekman; nu hebben ze Léopold Rabus binnengehaald.

Rabus (1977) is een jonge kunstenaar uit Neuchâtel, Zwitserland. Hij maakt installaties met gras en badkuipen en doet een aardige performance waarbij hij jodelt en de doppen van bierflesjes met een kettingzaag verwijdert (een moderne variatie op een oud plaatselijk wijnritueel). Maar het meeste indruk maakt hij als schilder.

Zijn doeken zijn overweldigend. Virtuoos en gefragmenteerd en vol bossen en beesten en rare figuren met buitenproportioneel grote hoofden en witte ogen. Ik wilde een halfuurtje gaan kijken. Ik bleef bijna twee uur. Je kunt eindeloos staren naar de zombiemensen, naar de gammele architectuur, naar de details: een abstract schilderijtje in het schilderij dat met superieure achteloosheid is geschilderd, de vlekkerige bast van een boom...