Media

ooit lag het glashelder. Bij nieuws van schokkende aard betrachtte de zogeheten kwaliteitspers terughoudendheid. Zij liet zich niet, zoals de volksere vakbroeders, meeslepen door speculaties. Hield zich aan het klassieke adagium dat je als journalist dient te berichten over wat er gebeurd is, niet over wat er eventueel gebeurd zou kunnen zijn.

Op een of andere wijze, ik weet niet precies sinds wanneer, is het gedaan met die prettige preutsheid.

Neem de wijze waarop het nieuws over de onverwachte dood van oud-minister Els Borst tot ons kwam. Aanvankelijk viel het mee. Van De Telegraaf en het AD tot aan de Volkskrant, Trouw en NRC Handelsblad – de berichtgeving was uiterst sober. Ook de journaals en nieuwsrubrieken gedroegen zich voorbeeldig. Het scheelde dat de politie in deze zaak zo open mogelijk probeerde te zijn – waarvoor hulde. Ze liet doorschemeren dat er geen sprake was van een natuurlijke dood, maar benadrukte voortdurend dat de oorzaak vooralsnog in het ongewisse...