Een spectaculaire, nieuwe theatertaal spreken de acteurs en dansers in Ko van den Bosch’ versie van Sneeuwwitje. En ook de inhoud is radicaal anders: ‘Wie is de mooiste van het land? Europa is de mooiste.’

Omhuld door een wolk sigaretten-rook verschijnt Ko van den Bosch boven aan een trap in het eigen gebouw van het Noord Nederlands Toneel (NNT). ‘Je mag kiezen,’ spreekt hij met zijn basstem tot de interviewster beneden hem. ‘Een rookvrije of een rookgevulde ruimte.’ Mooi woord: rookgevuld. Het geeft een zekere poëzie aan de uitstervende kunst van het blije roken, waar Van den Bosch een groot beoefenaar van is. En de term zou zo afkomstig kunnen zijn uit een van zijn toneelteksten. ‘Moet ik verdwijnen in de rook of zal ik zo afgaan?’ vraagt ene Ronnie aan het begin van Van den Bosch’ nieuwste toneelstuk aan zijn meesteres. ‘Ga maar rokend af,’ luidt het antwoord.

Roken krijgt hier ineens een extra betekenis, want het stuk dat Van den Bosch schreef en...