Liever luisteren dan lezen? Dat kan. Jonah Falke las dit 8.000 woorden tellende verhaal zelf voor. Het duurt dus even, maar na het luisteren ben je helemaal mindful. Als God het wil, natuurlijk.

Als ik door de kloostergangen naar mijn kamer loop, weet ik dat ik over een paar minuten in tranen ga uitbarsten. De gangen zijn slecht verlicht, de muren en de vloer zijn van bruine stenen gemaakt. Het is mijn laatste avond. De volgende ochtend vertrek ik. Er lijkt niemand meer in het klooster te zijn, want ik hoor alleen mijn eigen voetstappen galmen door de lege gangen.

Ik begin te huilen als ik de deur van mijn kleine kloosterkamertje sluit. Het lijkt wel een cel. De muren zijn wit en kaal. Er is alleen een bed, een tafel, een wasbak en een stoel. Ik weet niet precies waarom ik huil. Maar het is beslist geen heimwee naar de buitenwereld. Ik ga op de stoel zitten en zie het kruisje boven mijn bed hangen.

klooster
Sanne Glasbergen schoot deze foto’s in de Sint-Willibrordsabdij in...