Evert Nieuwenhuis houdt duurzaamheidsclaims tegen het licht. Deze week: we wéten wel dat de natuur sneuvelt door toedoen van de mens, maar stellen hardnekkig vast: niet door onszélf.

Schuld geeft macht. Volgens de christelijke leer draagt ieder mens, als nazaat van Adam en Eva, de erfzonde in zich. Zij leefden in het paradijs, maar konden de verlokkingen niet weerstaan en namen een hap van de verboden vrucht: de zondeval. Volgens kerkgeleerden kunnen wij ons alleen met God verzoenen door te geloven in zijn zoon Jezus, die stierf voor onze zonden.

Ook heidenen laten zich leiden door schuld en boete. Neem klimaatverandering. Het discours van activisten vertoont opvallende gelijkenis met dat van Calvijn en de zijnen. De aarde was paradijselijk, vol ongerepte natuur, maar de mens vernielt haar. De hoorn des overvloeds kunnen wij niet weerstaan en we consumeren ons suf. Alleen een groen leven zal ons redden.

Schuldgevoelens over klimaatverandering zijn even effectief als mijmeringen...