Fotodocument / Jan Lenferink

Daar komt Jan Lenferink. Hij maakt een wolk van indrukken tegelijk. Branie. Moe. Vrolijk. Druk. In zichzelf gekeerd. Nieuwsgierig. Te midden van die tegenstrijdigheden is er één constante, telkens als je hem ziet: de man is in stijl gekleed. Strak in het pak, of strak in iets anders. Een verademing zo dun als een potloodstreep in het Hollandse straatbeeld. Niet extravagant, wel bijzonder. Dank u, zal hij zeggen als je hem met zijn kleding complimenteert. En dan, grijnzend: het is vooral om de aandacht van mijn kop af te leiden, hoor.

IJdelheid is hem niet vreemd, en ijdelheid werkt twee kanten op. Het geeft de energie om altijd het best gekleed te gaan, maar vergroot ook in de spiegel ieder rimpeltje tot een afgrond uit. IJdelheid heeft weinig op met de stelling dat ouderdom ook mooi kan zijn.

Jan Lenferink is nu eenenzestig. Zijn laatste comeback op televisie was acht jaar geleden. Maar een ‘rots in de branding der conversatie’ zal hij altijd blijven...