Pop

Ik was ze eerlijk gezegd bijna vergeten, de mannen van Fountains of Wayne, de groep die in de jaren negentig bewees dat onbezorgde maar intelligente gitaarpop niet dood was. Wat niet automatisch betekende dat onbezorgde maar intelligente gitaarpop springlevend was, maar dit terzijde. Ik had wel zin in een nieuwe cd van ze. Op Sky Full of Holes laten ze horen dat er wellicht veel veranderd is in de wereld, maar niet, nee zeker niet, Fountains of Wayne. Ja, ze kunnen nog steeds songs schrijven. En met maar een klein stukje tekst kunnen ze nog steeds een pregnant beeld oproepen. Vooral de eerste regels zijn sterk. Mag ik even? Uit ‘Richie and Ruben’: They opened up a bar called ‘Living Hell’ / Right from the start it didn’t go too well. Uit ‘Action Hero’: Sometime after sunset he is on his hands and knees / He is searching for his keys at a small Vietnamese / place on East 11th street.

Ik bedoel, het ambachtschap van Fountains of Wayne staat buiten kijf. Maar ik kan mij toch niet...