Donderdag 28 februari ontplofte de coalitie bijna. Donner had een interview gegeven aan ‘De Pers’ (een krant die voor liefhebbers van Haagse perikelen met de dag lezenswaardiger wordt). Hij wilde niet op de conclusies van de commissie-Bakker vooruitlopen, maar voor hem stond nog steeds vast dat de 200.000 banen extra zonder versoepeling van het ontslagrecht een onhaalbaar doel vormden.

Anders moest er alsnog in de verzorgingsstaat worden gesneden. Het leidde tot gekijf op de radio van de kant van de nieuwe power woman van de PvdA, Mariëtte Hamer. De minister speelde hoog spel, gooide olie op het vuur en moest zich op zijn functioneren bezinnen. Dankzij bemiddeling van Balkenende en Bos verzoenden Donner en Hamer zich dezelfde dag nog met elkaar. Maar is dat bestand houdbaar? Niet als je de kleine letterjes van het SER-advies er nog eens op naslaat.

Donner heeft gelijk: als de arbeidsparticipatie niet tot tachtig procent wordt opgevoerd, moet ook van de sociale partners...