Soms, als Natascha van Weezel op straat loopt met een davidster aan een kettinkje om haar nek, krijgt ze er van langs. ‘Kankerjood!’ Kom op, schrijft ze. ‘We moeten geen antisemitisme zien waar het niet is. Maar het is 2016. Kankerjoden, dat kan écht niet.’

Afgelopen donderdagavond hing ik bij mijn ouders op de bank. Met een schaal oliebollen en een fles champagne in de aanslag keken we naar de oudejaarsconference van Herman Finkers. Een paar straten verderop vond op dat moment een afschuwelijk incident plaats: in mijn eigen Amsterdamse Rivierenbuurt gooide een groep jongens rotjes door de brievenbus van een Joodse familie. Ze trapten de deur in, terwijl ze ‘kankerjoden’ en ‘Free Palestine’ scandeerden. Met de talenkennis van de dadertjes zat het wel goed. Ze riepen ook nog ‘aufmachen!’.

Het voorval trok de nodige aandacht: vragen van de VVD in de gemeenteraad en Kamervragen van de Christenunie en de groep Bontes/Van Klaveren. Na aanvankelijke aarzeling heeft het...