Moderne ongemakken; Afl. 47: antidepressiva

Nog steeds vraag ik me af of ik wel echt een depressie had, maar mijn psychiater in New York was destijds, in 2010, overtuigd. ‘Alsof iemand hoestend en proestend rondloopt en zich maar blijft afvragen of hij eigenlijk wel echt verkouden is,’ zo duidde zij mijn twijfel over haar diagnose.

Ik vertrouwde haar. Ik kon haar altijd sms’en of bellen en haar warme, begripvolle blik maakte dat ik fantaseerde over een innige vriendschap met haar. Ik weet niet of ze speciaal op die blik geoefend had tijdens haar opleiding, feit is dat ze me geweldig hielp. Tijdens ons eerste gesprek begon ze over antidepressiva, die mij goed zouden kunnen ondersteunen. Een aantal sessies vulde ik met intellectueel tegenstribbelen – ik las alles wat los en vast zat over de discutabele werking van de gelukspillen, en dat was toen al een hoop. Maar al snel ging ik overstag.

De eerste twee weken waren ronduit eng. Ik kreeg een nare angstaanval in de metro...