Media
Het gekrakeel begon op maandag 18 februari, na een interview met PvdA-Kamerlid Myrthe Hilkens in het Algemeen Dagbald. Aanleiding: ze zou later die week op uitnodiging van een documentairemaker met ChristenUnie-collega Gert-Jan Segers afreizen naar Stockholm om het ‘Zweedse model’ te bestuderen. ‘Ik wil met een open geest kijken wat we van Zweden kunnen leren,’ zei Hilkens. ‘Hoe kunnen ze me er daar van overtuigen dat het illegale circuit niet is gaan bloeien?’
Kort samengevat: in Zweden werd hoerenlopen in 1999 bij wet verboden, in Nederland niet veel later juist gelegaliseerd. Want hier regeerde Paars. En bij Paars domineerde de gedachte dat wij allemaal ten diepste D66’ers waren: welopgevoede, verstandige lieden die het beste met elkaar voorhadden. Dus als je hoererij nu maar netjes zou reguleren, dan verdwenen de problemen vanzelf.
Helaas, de nieuwe wetgeving pakte dramatisch uit. In de jaren erna bleken vrouwenhandel en seksslavernij te floreren als nooit tevoren.
Kan geen kwaad, zou je zeggen, om je licht eens op te steken in een land waar ze de materie heel anders aanpakten. Merkwaardig vond ik alleen dat het duo het werkbezoek pas ondernam op uitnodiging en kosten van een documentairemaker. Dienen parlementariërs niet hun eigen agenda vast te stellen? Maar dat kreeg geen aandacht. Het reisplan zelf des te meer.
Nadat het tweetal die avond bij Pauw &#038; Witteman had gezeten, ging het in de media dagenlang over niets anders. Algehele teneur: de trip zou volstrekt zinloos zijn. Hilkens en Segers konden maar beter thuisblijven.
Illustratief was de wijze waarop een verslaggeefster van de Volkskrant erover berichtte. Ze beschreef hoe de Zweedse lobby al jaren het Zweedse model ‘driftig aan het exporteren’ was. Om vervolgens ruim baan te geven aan Joyce Outshoorn, gepatenteerd lobbyiste voor het Nederlandse model. Een andere lobbyiste mocht op Radio 1 ongehinderd haar zegje doen. Ze hoopte maar, zuchtte ze, dat Hilkens en Segers ‘door de propaganda’ heen konden prikken.
Dat het columnistencircus voor weken stof genoeg had, was geen verrassing, dat vooral de vrouwelijke helft van het duo de volle laag kreeg evenmin. De een vreesde dat zij straks ook ‘pikante lingerie en hoge hakken’ zou willen verbieden, de ander dat ze kampte met ‘onervarenheid’. De stercolumnist van het deftige avondblad wachtte even, maar sloeg toen toe. ‘Nieuwe moralisten’ als Hilkens, sprak hij op hoge toon, lijken ‘niet of nauwelijks te beseffen hoe glad het ijs is waar ze zich op begeven’.
Vorige week werd eindelijk Schone schijn uitgezonden, de documentaire waarom het was begonnen. Heel interessant, ik kan niet anders zeggen. Het Zweedse model bleek, jawel, zo z’n voors en z’n tegens te hebben. Nog interessanter lijkt mij waarom wij dat niet mochten weten.
elma.drayer@vn.nl

Kan geen kwaad, zou je zeggen, om je licht op te steken in een ander land. De media beslisten anders