Joodse terreur is niets nieuws, maar neemt wel toe. Tijd voor ‘zero tolerance’, zegt premier Netanyahu. Hoe geloofwaardig is dat echter?

Het is weer zover. Begin jaren tachtig moesten de Israëlische veiligheidsdiensten er aan te pas komen om een Joodse ondergrondse op te rollen die Arabische bussen opblies en aanslagen pleegde op de burgemeesters van Nabloes en Jericho. Het bleek om aanhangers van de militante rabbijn Moshe Levinger te gaan. Vrome religieuze jongens, maar wel tot de tanden bewapend.

Tijdens het Poerimfeest van 1994 sloeg dr. Baruch Goldstein toe. De vertrouwensarts van de Joodse nederzetting Kirjat Arba in de buurt van Hebron op de Westelijke Jordaanoever liep de plaatselijke moskee binnen en leegde zijn Galil-geweer op de moslims die daar in gebed waren verzonken. Er vielen dertig doden. Dr. Goldstein was lid van de Kach (‘Zo is het genoeg geweest’)-partij, opgericht door rabbijn Meir Kahane. Diens credo: ‘Er is maar één God en dat is de God van de...