Interview Antony Hegarty

Zijn jaar is en blijft 2005. Als Antony Hegarty het heeft over het jaar van zijn doorbraak, doet hij met zijn handen een golf na. ‘Stel je voor dat ik een druppel water ben,’ zegt hij. ‘En dan, op een goede dag, komt er een oceaan over me heen. Pssshhhh. Ik weet niet hoe ik het anders moet beschrijven. Opeens, na al die jaren, had de wereld interesse in mij, honderdduizenden mensen.’

Die honderdduizenden mensen waren in de ban geraakt van Antony and the Johnsons, de band waarmee Hegarty (1971) muziek maakt, door de cd I Am a Bird Now. Het is bijna een belediging om zijn zang onzijdig te noemen, dat klinkt veel te koeltjes, maar met zijn stem wist Hegarty vrouwelijke elegantie en timbre te combineren met mannelijke kracht en diepgang, zoals nog nooit iemand dat eerder had gedaan. En hij zong ook nog eens over een soortgelijk verschijnsel. Hij bezwoer ons namelijk: ‘One day I’ll grow up, I’ll be a beautiful woman. One day I’ll grow up, I’ll be a beautiful...