Jazz

Suzanne Alt. How To Kiss

Het is verleidelijk, maar de kunst is juist om te zwijgen over de achternaam van een altsaxofoniste die toevallig Susanne Alt heet. En om in dit verband vooral niet te memoreren dat die andere Nederlandse altsaxofoniste Candy Dulfer toevallig óók dweept met de muziek van Maceo Parker en, net als Alt, dochter van een jazzmuzikant is. Volstrekt onbelangrijk. Onze focus concentreert zich op de vraag: is How To Kiss een goede cd? Op z’n minst is het een interessant album, dat in eerste instantie – met een kleurenfoto van de lange benen van de artieste en covers van veilige evergreens van onverwoestbaar kaliber – getuigt van een gezonde hang naar commercie. Bij intensieve herbeluistering blijkt dat onder dat ritmische notentapijt een laag zit verstopt die teruggrijpt op onversneden jazz. Suzanne Alt is méér dan alleen funky. Ze is niet oppervlakkig. In ‘Willow Weep For Me’ of ‘African Dream’ vertelt ze wel degelijk een verhaal.

In Vrij Nederland 28 juli...