Waar trekken we grens van onze privacy, vraagt Jamal zich af. Dóen we dat überhaupt? Het Sleepwet-referendum maakt het er niet makkelijker op.

Het bedtijdritueel ziet er als volgt uit. Ik verduister de woonkamer enigszins, onze dochter krijgt haar laatste fles. Daarna trek ik haar een slaapzakje aan, ik poets de twee tanden die tot nu toe aan de haag van haar onderkaak zijn ontsproten, en ik lees haar voor uit Piep! Allemaal dieren. Daarna hevel ik haar over naar de donkere slaapkamer. Een beetje wiegen, ik laat het muziekdoosje klingelen en klik de camera van de babyfoon aan. Welterusten.

In de woonkamer schakel ik de babyfoon-ontvanger in. Daar verschijnt ze, in zwart-wit, volledig zichtbaar dankzij infrarood-nachtzicht. Ik ben eraan gewend, inmiddels, maar in het begin voelde het bijzonder ongemakkelijk om naar haar te kijken op dat schermpje. Alsof ik ongeoorloofd getuige was van iets intiems, terwijl er in feite toch niets bijzonders te zien was. Haar glanzende haardos,...