Ze komt uit een ver, vreemd land, maar heeft geen verblijfsvergunning. Ze werkt niet, draagt niets bij aan de Nederlandse samenleving, spreekt de taal amper, brengt een flink deel van de dag in bed door, en doet verder het liefst alleen leuke dingen.

Wegwezen, hoor je dan tegenwoordig te zeggen. Gelukzoekers en uitvreters hebben we hier al genoeg.

Alleen: ze is twee. Ze heeft geen ouders meer. En, o ja, ze is ook nog eens besmet met hiv.

Twee maanden geleden wijdde Vrij Nederland al een artikel aan het Gambiaanse meisje Jacky. De IND hield haar een jaar aan het lijntje. En nu heeft de dienst dan eindelijk een besluit genomen: Jacky moet weg.

Haar Nederlandse oom en tante, die zich over het meisje hebben ontfermd, gaan door met procederen. Ze moeten wel. In Gambia zijn hiv-medicijnen nauwelijks te krijgen. En wachten op een hand over het hart van asielminister Gerd Leers lijkt zinloos. Die staat een ‘streng, maar rechtvaardig’ beleid voor (zie p. 44). En in de praktijk betekent dat...