Een klein gezelschap van twee vrouwen, drie mannen, die net beginnen aan een uitgebreide lunch, terwijl de lijsttrekkers van de verschillende partijen op de radio nog bezig zijn degens te kruisen, vliegen af te vangen, punten te scoren, enfin, vul maar in.

Wij luisterden niet naar hen maar naar iets beschaafds, zachts, klassieks op de achtergrond, en zelfs daar luisterden we niet naar, want aan tafel moet gepraat, zeker als je elkaar niet zo goed kent.

Iemand stemde altijd GroenLinks maar twijfelde, iemand was van de PvdA maar twijfelde ook, nog een GroenlLinkser meldde zich en de rauwdouwer onder ons dacht aan de SP. Links clubje. Ik was de enige die de laatste keren VVD had gestemd, en zelfs dat werd me niet kwalijk genomen. De tijden zijn na Fortuyn gek genoeg minder onverzoenlijk geworden, de turbulentie heeft de tegenstelling links-rechts gerelativeerd, er wordt niet meer in de ban gedaan, het onconventionele deel van GroenLinks en de sociale VVD’ers, dat zijn licht...