17-01-2004
Door Ab van Ieperen

Actrice Isabelle Huppert speelt al meer dan dertig jaar in films en toneelstukken. Een gesprek over haar regisseurs en over het onterechte imago van ‘sexy durfal’. ‘Volgens mijn analyticus ben ik actrice geworden om mijn vader te imponeren.’

Isabelle Huppert was vijftien toen ze haar eerste filmrol speelde. Dat ze inmiddels negenenveertig jaar is, lijkt bijna onvoorstelbaar: haar broze verschijning en strakke gezicht zonder een spoortje make-up suggereert nog altijd meer een meisje dan een vrouw. In de winter zijn haar sproeten iets minder duidelijk, defensief draagt ze een bril met getinte glazen die pas in de loop van het gesprek afgaat. Vrijwel voortdurend kijkt ze langs me heen uit het raam waar niet veel meer valt te zien dan kale boomtoppen. Het lijkt verveeldheid, maar het is om de concentratie te bereiken waarmee ze moeizaam maar weloverwogen haar antwoorden formuleert. Soms met nog langere stilten dan ze zich permitteert in film- of...