In een Starbucks in Moskou laten eind 2013 twee veertigers in dure pakken op een laptop een filmpje zien aan een dertiger met baard, groene broek en zwart T-shirt. De beelden zijn opnamen van CCTV-camera’s. Het beeld is springerig en wazig, maar duidelijk zichtbaar zijn vier pinautomaten. Rechtsonder in beeld de tijd: 02:59. Een man verschijnt voor de glazen deur. Hij heeft een capuchon over zijn hoofd getrokken. Hij ritst zijn jack open en haalt een bankpas tevoorschijn die hij door een gleuf naast de deur swipet. De deur springt open. Als de man de ruimte binnenstapt, begint een lampje op een van de pinautomaten te knipperen. De man haalt een mobiele telefoon uit zijn zak en voorovergebogen tikt hij een berichtje in. Hij steekt de telefoon weer in zijn zak en ritst zijn tas open om de bankbiljetten uit de pinautomaat in te gooien. Meteen glijdt er nog een handvol biljetten in het laatje. Dit gaat zo door tot de bankautomaat leeg is. Dan begint het lampje op de tweede automaat te knipperen en ook daar komen stapels biljetten uit. Hetzelfde gebeurt bij de derde en de vierde automaat. Met een bolle sporttas verlaat de man de ruimte. Hij heeft de automaten niet aangeraakt.
Dit is de meest gevreesde cybercrimineel ter wereld: Slavik
95 procent van de kwaadaardige software komt uit Rusland. Het verhaal van de Russische cybercriminaliteit begint in 2007, als de 24-jarige hacker Slavik een computerprogramma schrijft waarmee je kunt inbreken in een thuisbankiersessie. En het is nog steeds niet afgelopen.