In het – niet zo harde – artikel van Seymour Hersh in The New Yorker zitten vier interessante lijnen:

  • Bush ziet zichzelf als een moedige Messias die dingen durft waar volgende presidenten wellicht voor wegduiken: dat geeft hem het morele mandaat om met Ahmadinejad af te rekenen de doorslaggevende factor is niet zozeer het ’schurkenkarakter’ van Iran zelf (dat is al sinds 2001, of misschien zelfs sinds 1979 het geval) maar het Hitleriaanse karakter van de tegenwoordige leider in combinatie met het dreigende atoomwapen.
  • De VS bereiden een militaire luchtcampagne voor tegen Iraanse atoominstallaties (en in brede zin: gericht op regime change). Dit is niets nieuws: in het kader van planning liggen er vele hele en halve aanvalsplannen klaar. Die plannen worden voortdurend gemaakt en geactualiseerd. Volgens goed ingevoerde bronnen heeft de VS er nu zo’n 70 in totaal. Daarvan zijn er vele die met de verdediging van de VS zelf te maken hebben. Er zijn er zo’n 40 die met binnen-...