Dagboeken van Susan Sontag

In een van haar allereerste dagboeknotities spreidt Susan Sontag even haar intellectuele honger tentoon. Ze moet zo snel mogelijk Rilkes The Duino Elegies lezen. En ze is die middag helemaal opgegaan in de boeken van André Gide (‘What clarity and precision!’), terwijl ze ondertussen naar Mozart luisterde. Tegelijkertijd herleest ze die week De toverberg van Thomas Mann: ‘The finest novel I’ve ever read.’ (En toch, vervolgt ze, ‘for sheer emotional impact, for a sense of physical pleasure, an awareness of quick breath and quickly wasted lives – hurrying, hurrying – for the knowledge of life – no, not that – for a knowledge of aliveness – I would choose [Romain Rollands] Jean-Christophe – but it should be read only once.’)

Hier zie je de aankomende wereldberoemde publicist aan het werk. Altijd aan het lezen (later dat jaar vult ze vijf pagina’s met meer dan honderd titels van boeken die ze nog tot zich wil nemen), en vervolgens druk in de weer een mening...