Voor liefhebbers van W.F. Hermans’ oeuvre is het eerste deel van zijn biografie een rijk boek. Nietig, onopvallend, zo zag hij zijn bestaan.

Heibel. Acht dagen voor verschijning van de langverwachte biografie van Willem Frederik Hermans (1923-1995) trok de Volkskrant een pagina uit voor een ruzie over dit door het publiek nog ongelezen boek.

Columnist Max Pam bleek zich in het grote stuk op die opiniepagina danig gestoord te hebben aan de biografie waaraan Willem Otterspeer meer dan elf jaar werkte. De eerste helft van Pams opiniestuk bevat indrukken van zijn leeservaring, daarna citeert hij uit een gesprek met Raymond Benders, de oprichter van het Willem Frederik Hermans instituut. Benders blijkt evenmin te beroerd een uiterst negatief oordeel te geven over deze biografie. Pam voert daarna twee tekstbezorgers van het Huygens Instituut op, die eveneens negatieve kritiek spuien.

Op diezelfde pagina is een tegenstuk opgenomen van de schrijver van de nog te verschijnen biografie....