‘We kunnen honger niet accepteren als prijs voor een succesvol verdrag in Parijs,’ roepen de arme landen op de klimaattop. Maar wie zijn nu precies die arme landen?

Op de klimaattop lopen mensen rond met een gele badge. Zij hebben de status ‘observer‘. Het zijn mensen uit de industrie en politiek, en van NGO’s. Afhankelijk van hun precieze status, mogen sommigen ook commentaar geven tijdens de onderhandelingen. De invloed van een observer op het verdrag is onduidelijk maar voor ons outsiders zijn ze in ieder geval onmisbare bronnen van informatie.

De tweede week van de onderhandelingen zijn bezig en ondanks de beloften van de Fransen om het zo transparant mogelijk te houden, hoor ik in de wandelgangen veel kritiek. Voor ons is de rode zone off limits, en daarom zitten we in kleine zaaltjes naar schermen te kijken waar het akkoordvoorstel punt voor punt, komma voor komma wordt ontleed en beargumenteerd. Het verloopt moeizaam. De cursor blijft soms wel een uur op één woord...