Het laatste bezoek, bij hem thuis, maakte een verpletterende indruk op me. Hans zat naar het vragenuurtje in de Kamer op tv te kijken, want politiek was zijn lust en zijn leven. Alleen jazz vond hij nog belangrijker. Bovenop de botkanker waaraan hij leed, was een kaakinfectie gekomen die hem het spreken vrijwel onmogelijk maakte. Toch hebben we nog anderhalf uur gepraat.
In memoriam Hans Dijkstal