Beschouwing / De Wende op microniveau

Koud lag Neue Leben van Ingo Schulze (Dresden, 1962) in de Duitse boekhandel of de roman werd al uitgeroepen tot een meesterwerk. Volgens de gezaghebbende critici was dit dé roman waar heel Duitsland naar uitgekeken had. Een belangwekkend en massief boek over het onderwerp dat de Duitse gemoederen nu al weer meer dan vijftien jaar bezighoudt: de val van de Muur en de gevolgen van de hereniging. Met dit boek, zei Volker Weidermann van de Frankfurter Allgemeine, werd Schulze schrijver – en een van de besten die wij hebben.

Zulke loftuitingen omkransen het schrijverschap van Schulze. Zijn eerste twee boeken bezweken bijkans onder het gewicht van de lovende kritieken en prijzen. Toen het vervolgens zeven jaar lang stil bleef, leek hij een van die schrijvers die de weelde van de lof niet kunnen dragen en – bevreesd voor de grote kritische afrekening – de publicatie van een nieuw boek eindeloos voor zich uitschuiven. Achteraf gezien verklaren...