‘Lisa’ over leven met Maarten van Buuren

‘Op een dag sprak Maarten me in het trappenhuis van het universiteitsgebouw aan: of ik iets met hem wilde drinken. Hij was medewerker literatuurwetenschap, ik studente Frans. Hij had me al jaren door de universiteit zien lopen, zei hij, en was helemaal ondersteboven van mij. Nou, ik ook van hem! Hij had de uitstraling van een jonge hond, zo enthousiast en zelfverzekerd. We zijn uit eten gegaan en ik was meteen stapelgek op hem. Al aan het begin van onze relatie vertelde hij over zijn onvermogen om een relatie te hebben, zijn huwelijk was gestrand. Hij zei steeds dat hij niet met iemand kon samenwonen, maar ik dacht: dat zal wel meevallen. Het heeft nog lang geduurd voordat ik begreep dat hij écht niet kan samenwonen.

Het werd dus een weekendrelatie, niet mijn droom. Ik was zesentwintig en wilde gewoon bij hem zijn en samen een toekomst opbouwen. Hij was elf jaar ouder en wist precies wat hij wilde. En vooral wat hij níét wilde....