Opinie / De gewetensnood van een journalist

Tja, daar zat ik dan, met mijn mond vol tanden. Om wat tijd te winnen begon ik naarstig in mijn koffie te roeren, met een blik alsof ik elk moment iets heel verstandigs kon gaan zeggen, maar alles wat me zo een twee drie te binnen schoot was: ‘Goh.’

Tegenover me zat Samuel, een achtentwintigjarige vluchteling uit Sierra Leone. Ruim een jaar eerder had ik voor Vrij Nederland een artikel geschreven waarin hij een hoofdrol speelde. Het leven was niet al te mild geweest voor Samuel. In zijn thuisland, waar toen nog een bloedige burgeroorlog woedde, hadden rebellen zijn ouderlijk huis platgebrand met zijn vader er nog in. Zelf was hij op straffe van executie gerekruteerd als kindsoldaat, en maakte mee dat twee medestrijders een weddenschap aangingen over het geslacht van de baby van een zwangere vrouw. Terwijl de vrouw nog leefde, sneden ze haar baarmoeder open en trokken de foetus eruit.

Samuel vluchtte naar Nederland en vroeg asiel aan, maar...