Echt gebeurd

Al wie mijn daden aandachtig observeert, weet dat ik schaamteloos de meest flagrante leugens vertel. Zo verklaar ik graag dat ik nooit zelf schoonmaak. ‘Luister,’ zeg ik, en ik leg mijn hand op de borst, ‘ik betaal andere mensen om mijn huis schoon te maken. Ik ben hun dankbaar, zo dankbaar dat ik hen goed betaal.’

Ik geloof het zelf, maar het is niet waar. Ik ben geen gulle werkgever. Ik betaal het gebruikelijke tarief. Niet meer, niet minder. Dikwijls heb ik zelf mijn huis schoongemaakt. Dat besef kan ik niet uit mijn geheugen wissen. Het is onlosmakelijk verbonden met een gebeurtenis die me tot in de kleinste details zal bijblijven.

Het eerste detail is de dweil die ik stond uit te wringen op maandag 22 juli 1985, een vrije dag ter compensatie van de Belgische nationale feestdag op zondag 21 juli. Ik zie nog altijd het blauwgrijze zeepsop waarin ik de dweil had ondergedompeld. Ik trok hem uit het water, begon hem uit te wringen, en liet hem weer in de emmer...