Oek de Jong over ‘Pier en oceaan’

Dit boekenjaar is nog niet voorbij, maar Pier en oceaan heeft zéér grote kans het literaire evenement van 2012 te worden. Ruim achthonderd pagina’s wordt de lezer het verhaal ingezogen van Abel Roorda, zijn gelovige ouders en zijn nog geloviger grootouders. Oek de Jong (1952) brengt via hen het veranderde Nederland in beeld, van de Hongerwinter tot de welvarende jaren zeventig. Die geschiedenis maakt hij levend door zich te richten op de levenskeuzen van gewone mensen, door de generaties heen. Door zijn zintuiglijke proza leven we met zijn personages mee als met tijdgenoten.

Acht jaar heeft hij aan dit magnum opus gewerkt, maar een uitgeputte indruk maakt hij volstrekt niet. Soepeltjes gaat hij voor op de brede, inpandige trap naar zijn appartement aan de Amsterdamse Keizersgracht. De zon schijnt op de tafel waaraan we plaatsnemen. Daar ligt ook een krant met op de voorpagina de winnaarskoppen van Rutte en Samsom. De schrijver steekt van...