24-01-2009
Door Kees Driessen

Sinds de jaren negentig maakt de Belgische cinema een bloeiperiode door. Een gesprek met de regisseurs van drie uitstekende Belgische films, die te zien zijn op het filmfestival van Rotterdam. ‘De afwezigheid van een identiteit, dat is onze identiteit.’

Het is makkelijk om tegenwoordig enigszins meewarig naar België te kijken. Politieke chaos, justitiële schandalen en onnavolgbare taalruzies. De Nederlander kan zich er prettig superieur bij voelen.
Maar dan de Belgische cinema. Die is al twee decennia interessanter dan de Nederlandse.

De hoge vlucht van de Belgische film begon in de jaren negentig, met als ijkpunten C’est arrivé près de chez vous van Rémy Belvaux, die in 1992 een internationaal publiek verraste met zijn inktzwarte humor en intelligente mediakritiek, en in 1996 de doorbraak van de gebroeders Dardenne met La promesse. Jean-Pierre en Luc Dardenne zijn sindsdien de onbetwiste meesters van de Belgische cinema, onder meer door twee...