Iemand schrijft een klote-gedicht, maar dat geloof je halverwege wel. Het schilderij, het beeldhouwwerk dat spontaan alle verzetscellen in je lichaam mobiliseert: het hoeft niet in je slaapkamer. Maar er is een kunstsoort die ook nog eens wordt toegepast, en waar je geen verweer tegen hebt. Het wooncomplex, de flat, de Vinex-wijk ontworpen door een architect. Daarin zal je je dagen slijten. Vorige week schreef ik over de autoritaire dromen van Le Corbusier: de man had zo zijn esthetische principes, even onwrikbaar als die van Piet Mondriaan, maar Le Corbusier veroordeelde, anders dan Mondriaan, al die toekomstige bewoners tot zijn betonnen axioma.
Nu lees ik een hilarisch maar ook huiveringwekkend stukje over de stedenbouwkundige Siegfried Nassuth, hoofdontwerper van de oude galerijflats in de Bijlmermeer. Het merendeel daarvan is alweer...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.