Asociale media

Stel je voor, je praat met een kennis over het leven en na vier zinnen pakt de kennis een boek, begint een alinea te lezen en zegt hardop dat hij dat leuk vindt. Je praat door, waarna hij op iemand afloopt en hem groet. Nog praat je door terwijl de kennis een brief opent en glimlacht als hij de inhoud leest. Je ziet al waar dit heen gaat: in een niet-digitale wereld zou het volstrekt bizar gedrag zijn. In de huidige is het best normaal. We kijken er niet meer van op als onze gesprekspartner tijdens een conversatie een zombie-achtige blik werpt op zijn of haar telefoon. Kijk straks eens rond op een terras, in de herfstzon zit al snel de helft van de mensen naar hun scherm te kijken.

Wegzappen naar het digitale terwijl er levende mensen tegen je praten is iets waar veel van ons zich wel eens schuldig aan maken. Ik ook, er is zo veel online, het ververst zo snel, het is er gezellig en mensen liken wat ik doe. In gesprekken met collega’s of vrienden pak ik graag even...