Thomas en Daan

Het eind van het lied van debutant Hans Hom (1942), die eerder al aanzien verwierf als vertaler van het werk van onder meer Thomas Mann en Robert Musil, is een bij vlagen lyrische roman over Peter, een man die tijdens het uitlaten van de hond een vrouw ziet staan bij een klein station in zijn buurt. Er lijkt niets vreemds aan de hand, tot hij zich realiseert dat het station al jaren niet meer wordt gebruikt. En lijkt de vrouw niet bijzonder veel op zijn vroegere echtgenote? Wat volgt is een gevoelige vertelling, nu eens romantisch van toon, dan weer inktzwart, over een man die steeds dieper wegzakt in zijn onafgeronde verleden.

Thomas: ‘Hans Hom is zeker veertig jaar ouder dan de meeste hedendaagse debutanten. Vind je dat dat aan zijn stijl of aan de opbouw van deze roman is af te zien?’

Daan: ‘Zonder meer. Al is het misschien meer nog zijn vertaalwerk dat je bij het lezen hoort meetrillen: het is een heel klassiek boek. Lange zinnen, veel beelden, uitvoerige...