Essay / Literaire seks

Seks hoort een even gewone behoefte, handeling, zoniet levensvoorwaarde te zijn als eten, drinken, ademen. Zonder seks kan een mens niet. Seks is gewoon. Begin jaren zeventig kon je in randstedelijk Nederland zulke apodictische teksten zomaar door de babyboomburen horen verkondigen. Vaak trof je bij zulke bevrijde geesten dezelfde stukgelezen boeken van dezelfde schrijvers aan in de kast: Henry Miller natuurlijk, de eeuwige Hermann Hesse, hippie-apostel Carlos Castaneda en de Nederlanders Jan Cremer, Jan Wolkers en Gerard (van het) Reve. Over hun literaire kwaliteiten hoorde je nooit iemand wat zeggen, het accent lag in de kretologie op de levenskunst die deze schrijvers boden. Zij werden gezien als de voorgangers, de wegbereiders, de grote emancipatoren. Uit de gretigheid waarmee ze destijds gelezen werden, kon je opmaken dat de seksuele revolutie nog geen gemeengoed was.

Inmiddels is seks hier te lande heel gewoon, dat kun je alleen al begrijpen uit de...