Het kookplezier spat ervan af. En de zomer ook.

Dat is de eerste indruk van Home Made Zomer, maar daarna komen er toch veel vragen op. Wat doen verhaaltjes over Pasen, het ultieme lentefeest, en Koninginnedag in een boek over de zomer? Waarom oogt het gebruik van instructieve foto’s en getekende recepten zo willekeurig? Heeft niemand opgemerkt dat de inleidingen op de recepten onbeholpen zijn geschreven, vaak noch informatief, noch geestig of interessant? Langzamerhand dringt de gedachte zich op dat het boek al te gehaast in elkaar is gezet, vertrouwend op het succes van voorgaande Home Made-boeken. Een strikte, zo niet genadeloze eindredactie en artdirection zouden het boek goed hebben gedaan.

Op de recepten zelf is weinig aan te merken. Ze zijn voor de niet bijster geoefende thuiskok zeer wel te maken en ze blijven toch interessant genoeg voor de gevorderden. Veel gebaande paden worden gemeden en de gerechten hebben vaak iets wat ze net bijzonder maakt. Er is, geheel in de...