De nieuwe Carlos Ruiz Zafón

De flapteksten en citaten in de advertenties laten er geen misverstand over bestaan: voor de romans van Carlos Ruiz Zafón schieten superlatieven tekort. Dat maakt nieuwsgierig. Twaalf miljoen Zafón-lezers kunnen geen ongelijk hebben. Daarover kan ik na lezing van Het spel van de engel kort zijn: dat hebben ze wel, als ze menen met deze roman een bijzonder boek in handen te hebben, en helaas ook als ze zich alleen maar een pageturner hebben willen aanschaffen om de tijd te doden.

De intrige van de roman zal ik hier maar niet in extenso navertellen, omdat er anders van het boek weinig overblijft voor wie het straks wil gaan kopen.

De hoofdpersoon is pulpschrijver in het Barcelona van de jaren twintig van de vorige eeuw met ambities voor hoger honing. Maar het lot dreigt daar een stokje voor te steken. Op een dag wordt hij gevraagd tegen een vorstelijke vergoeding een boek te schrijven waarin de komst van een gewelddadige Messias wordt aangekondigd. De...