Mooi verliezende Duitsers, ruziënde Fransen en Nederland wint met ‘Kampfgeist’: dit WK wordt bijzonder.

Troostrijke gedachte: nog voor de laatste wedstrijd in de zogenaamde poulefase was gespeeld, waren wij verlost van het idee dat alleen Nederlandse voetballers zichzelf de das omdoen. Andere landen kunnen er ook wat van, weten wij nu. Kijkend naar de Duitsers tegen Servië geloofde je niet dat het werkelijk afgezanten van de Bondsrepubliek waren die daar de ene kans na de andere om zeep hielpen. Zo heerlijk en verfijnd en aanvallend spelen, een knullige rode kaart krijgen, een penalty missen en dan na een hartveroverend offensief met lege handen achterblijven: sterven in schoonheid bleek geen Hollandse ziekte meer.

En wat deed Nederland (althans in de eerste twee wedstrijden)? Zich op haast Duitse wijze langs minderwaardige tegenstanders wurmen met slaapverwekkend voetbal. Fascinerend was de desinteresse waarmee onze helden bleven spelen tegen Japan: ook toen het eindeloze...