Aanstaande maandagmiddag is het zover: H.J.A. Hofland wordt dan de P.C. Hooftprijs 2011 voor beschouwend proza toegekend – terecht. Ooit schreef Tim Krabbé in een recensie dat hij na lezing van een roman van Hofland zo’n medelijden had met diens ‘afgebeulde verhaalkoelies’. Ze hadden het immers zwaar. Zoveel ideeën moesten deze personages torsen. Hofland was in z’n sas met deze kritiek. Precies wat hem met z’n romans voor ogen stond. ‘Bemande essays’ noemde hij ze voortaan. In wijder verband kun je die genreaanduiding gebruiken voor Hoflands gehele oeuvre. Zijn columns, persoonlijke essays, reisverhalen, gedichten en romans mogen dan zwaar bepakte vehikels zijn, op wonderbaarlijke wijze aangedreven, maar onbemand zijn ze nooit. Zonder mensen gaat het niet.