Zaalvoetbal voor Marokkaanse jongens

Als een veer springt hij op van de houten bank en holt naar het midden van de zaal. ‘Boys, boys. Niet steggelen,’ roept hij. De twintig Marokkaanse jongens die hem net nog vrolijk een hand gaven, groeperen bedremmeld om hem heen. ‘Deze oefening is voor jezelf. Als je steggelt, kom je niet verder. Jij niet, je team niet.’

‘Dat moest even,’ verontschuldigt Saïd Achouitar (28) zich terwijl hij weer gaat zitten naast hun BlackBerry’s. Ondertussen draven de jongens met hun opgeschoren, ravenzwarte koppies met nog meer overgave heen en weer. Het ritueel (‘boys, boys’) zal zich nog een paar keer herhalen tijdens deze zaalvoetbaltraining die door twee jongerenwerkers in gymzaal Maanderend in Ede-Zuid wordt gegeven.

Saïd kijkt toe, hij traint de trainers, althans, dat is de bedoeling. Maar de Marokkaan met zijn pet en licht loensende ogen kan het niet laten. Als nummer 14 zijn medespeler uitscheldt en eruit wordt gestuurd, spurt Saïd hem achterna naar...