Nieuwe journalistiek vanaf de bank

Op 12 augustus 2011 zit de 32-jarige Eliot Higgins zich achter zijn bureau te vervelen. Door het raam van zijn kantoor ziet hij hoe de regen neerslaat op Leicester en de toch al wat troosteloze stad in de Britse East Midlands nog grauwer maakt. Higgins’ werk bij een vluchtelingenorganisatie is bepaald geen uitdaging en hij houdt zeeën van tijd over. Hij weet dat hij meer kan dan zijn dagen slijten bij de organisatie, maar zijn cv spreekt dat tegen: een onafgemaakte studie gevolgd door een reeks administratieve baantjes.

Niet dat Higgins klaagt over het gebrek aan werk. Hij maakt zijn taken snel af en gebruikt de rest van zijn werktijd voor dingen die hem wél boeien: nieuws bijhouden en eindeloos discussiëren op internetfora. Hij was altijd al in politiek geïnteresseerd. Als tiener las hij Noam Chomsky en Naomi Klein en bekeek hij de documentaires van Michael Moore. De aanslagen van 11 september en de oorlogen in Afghanistan en Irak die...