Reportage / Dement vóór je oud bent

‘Kom binnen! Dan gaan we eens even over uw man roddelen,’ zegt Freek Gillissen (55), zorgcoördinator van het Alzheimercentrum van het VUmc tegen zijn bezoekster. Dirkje de Boer (58) stapt zijn werkkamer binnen. Een lach rond haar mond, korte bruine krullen. ‘Ja, laten we dat doen. Nu kan het even, straks bij de neuroloog is hij er weer bij,’ zegt ze.

Ze maakt zich zorgen over haar man Henk (64). Hij raakt dingen kwijt, is veel trager geworden. Hij laat de voordeur voortdurend openstaan, is continu al zijn pasjes kwijt, en het gesprek gaat steeds vaker van de hak op de tak. Hij heeft totaal geen overzicht, geen besef van de dagen ook.’ Haar stem trilt even. ‘Als hij een adres op een brief moet schrijven, doet hij dat met vier, vijf doorhalingen. De straatnaam schrijft hij op de voorkant, maar de plaatsnaam op de achterkant. En zijn eigen postcode schrijft hij maar half op: ergens in een hoekje. Hij wil per se blijven autorijden, maar rijdt...