Binnenland

Drie jaar geleden zat ik met een collega te peinzen of we nog iets leuks voor Jan Peter Balkenendes verjaardag konden bedenken. Journalistiek dan. We besloten een tiental intimi om een verjaardagswens te vragen. Hij had net de formatiebesprekingen met de PvdA laten knappen en bouwde aan zijn tweede centrum-rechtse kabinet. Er waren heel wat mensen die hem iets toewensten.

Ik belde zelf zijn moeder, die ik nog kende van een zeer onderhoudend gesprekje bij een boekpresentatie. Gemakkelijke praatster. Het hielp waarschijnlijk dat ik haar diepste gevoelens aansprak. ‘Ze vallen wel erg hard over Jan Peter heen.’ In een spraakwaterval rolde het eruit. Dat het een hetze was, dat iedereen eropuit was hem te beschadigen. ‘Ze zeggen zulke lelijke dingen over hem.’ ‘Het is een zware taak die onze jongen heeft. Hij doet het niet voor zijn eigen eer en glorie. Hij probeert het land op orde te krijgen.’ Kortom: zij wenste hem ‘een beetje meer waardering’ toe.

Een...